بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی با سرمایه فکری و تاثیر آن بر عملکرد کارکنان (مطالعه موردی: شهرداری ایلخچی)

سرمایه اجتماعی و سرمایه فکری زمینه ساز توسعه و عملکرد اقتصادی و همچنین جامعه مدنی می باشد. سرمایهاجتماعی تمایل افراد را برای همکاری با گروه ها افزایش می دهد و از این طریق شبکه ای با نشاط از تجمع های داوطلبانهدر ابعاد مختلف زندگی اجتماعی ایجاد می کند که از آن طریق کارکنان امور خود را به بهترین شکل ممکن اداره می کنند.سرمایه اجتماعی رضایت را جانشین اجبار می کند و خود کنترلی را در راس امور قرار می دهد و همچنین ابعاد مختلفسرمایه فکری اعم از انسانی،رابطه ای و ساختاری را در جهت نیل به اهداف سازمان هدایت می کند و این یکی از اهدافمهمی است که هر سازمانی درصدد دستیابی به آن می باشد؛ و اینها هر دو بر عملکرد مطلوب کارکنان تاثیر می گذارد. مطالعهحاضر بررسی موارد بیان شده را در کارکنان شهرداری ایلخچی مورد بررسی قرار داده است، 80 کارمند به عنوان نمونه ازجامعه 101 نفری شهرداری با نمونه گیری تصادفی انتخاب گردید و دو پرسشنامه سرمایه های فکری قلیچ لی (1389) وسرمایه های اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1998) برای سنجش ماغیرها استفاده شد و از نمرات عملکرد سنوات گذشته به عنوان سطح عملکرد کارکنان مدنظر قرار داده شد. آزمون همبستگی پیرسون با اطمینان 95% با کمک نرم افزار SPSS و AMOS انجام گرفت و نتایج نشان می دهد که بین سرمایه اجتماعی و عملکرد رابطه مثبت و معناداری با ضریب تاثیر 0.738 وجود دارد، بین سرمایه فکری و عملکرد رابطه مثبت و معناداری با ضریب تاثیر 0.521 وجود دارد و بین سرمایه اجتماعی و سرمایه فکری نیز رابطه مثبت و معناداری با ضریب تاثیر 0.665 وجود دارد. در نهایت طبق آخرین فرضیه، سرمایه اجتماعی با ضریب 0.634 با سرمایه فکری و آنهم با ضریب 0.543 با عملکرد کارکنان در سطح 95 % ارتباط معناداری دارد.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , سرمایه فکری , عملکرد کارکنان , شهرداری ایلخچی