هندسه تعلیم و تربیت در اندیشه دینی و چشم انداز قرآنی

آداب و روشهای تعلیم و تعلم از مسائل مهم در حوزههای زیربنایی و پیشرفت است که توجه و پای بندی به آن، راه رسیدن به سایر مؤلفه های دیگر را هموار میسازد؛ چرا که انسان اجتماعی آفریده شده است و به همین خاطر، تعلیم و تربیت او یک ضرورت اجتناب ناپذیر برای زیستن در کنار دیگران می باشد. از انجایی که دین اسلام کامل ترین دین و دستوراتش جامعه ترین دستورات هستند و پیشوایان و امامان معصوم علیهم السلام برترین بیان ها را در این باره داشته اند، هدف این نوشتار بررسی هندسه تعلیم و تربیت در اندیشه دینی و چشم انداز قران میباشد. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی است که سعی نموده است با استفاده از منابع کتابخانه ای با محوریت قرآن و کتب حدیثی و منابع علمی معتبر به بررسی موضوع بپردازد. از منظر قران کریم و روایات، تعلیم و تربیت یک نیاز و ضرورت اخلاقی برای بقاء وتدوم زندگی است و امری است که باید قبل از انعقاد نطفه و هنگام انتخاب همسرمتوجه آن بود و از تاثیر غذا و محیط و سایر عوامل دخیل درآن غافل نشد زیرا که مجموعه این فاکتورها دراین امر مؤثر هستند. از طرفی ایمان و مذهب؛ و الگو گرفتن از دستورات و سیره معصومین علیهم االسلام و توجه به دستورات قرآن ضامن اجرای صحیح آن می باشد و انتخاب الگوی شایسته مانند ائمه علیهم السلام رسیدن به هدف را تسریع می نماید.

Keywords:

تعلیم و تربیت , قرآن , ائمه معصومین , تعالیم دینی