اثر بخشی رویکرد برنامه ریزی عصبی کلامی در درمان ترس مرضی از حیوانات

هدف از این پژوهشی، تعیین اثرگذاری رویکرد برنامه ریزی عصبی - کلامی در درمان ترس مرضی از حیوانات بود. روش پژوهشی شبه آزمایشی بود. جامعه ی آماری شامل افراد بزرگسال دچار ترس مرضی شهرستان قزوین بود. از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. تعداد 30 نفر از داوطلبین درمان به شیوه ی تصادفی انتخاب شدند که 15 نفر در گروه کنترل و 15 نفر نیز درگروه آزمایش قرار داده شد. داده ها در پیش آزمون و پس آزمون با دو پرسش نامه ی ترس مرضی خاص انجمن روانپزشکی آمریکا و ترس مرضی از عنکبوت زیمانسکی و اودونوهیو جمع آوری شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و با استفاده از نرم افزار 22-SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان دادند که میانگین پس آزمون، در گروه کنترل، از میانگین پیش آزمون همان گروه کمتر شده است ( ۰/۰۱ >P). براین اساس می توان نتیجه گرفت، فن وی کادی که در آن شخصی خود را نشسته در سینما تجسم می کند که دارد به خودش در کنار محرک ترس نگاه می کند و با عقب بردن فیلم و خنده دار کردن آن احساسش از محرک ترس آور تغییر می کند، در درمان ترس مرضی از حیوانات در یک جلسه ی درمانی، مؤثر می باشد.