ارتباطات بین دانشگاهی و نقش آن در گسترش همکاری های فرامرزی

زیستن در عصر صورت بندی های نوین اجتماعی، بدون ارتباط با دیگر فرهنگ ها و تمدن ها،تقریباً ناممکن به نظر می رسد. امروزه دستیابی به پیشرفت و توسعه نیز مستلزم برخورداریاز سطحی مؤثر از همکاری ها و تعاملات برو ن مرزی است. از لحاظ فلسفی و تاریخی، نهاددانشگاه، هم از منظر کارکردی و هم از منظر رویکردی، دارای سابق های طولانی در زمینهارتباطات، تبادلات و نزدیکی ملت ها و فرهنگ ها به شمار می رود. یکی از مؤلفه های مهمی کهامروزه می تواند به شکل روشمند و علمی، موجب نزدیکی عناصر مختلف تمدنی و فرهنگیشود، مبادلات بین دانشگاهی است. مقاله پژوهشی تحلیلی پیش رو، درصدد پاسخگویی به اینپرسش محوری است که با بازشناسی و تقویت کدام یک از نشانگرهای دانشگاهی می توان بهسطح بالاتری از همکاری های فرامرزی بین دانشگاهی دست یافت. روش پژوهش این مقاله،توصیفی و از نوع پیمایشی است و جامعه آماری آن را اعضای هیئت علمی دانشکده های علومانسانی دانشگاه های دولتی ایران تشکیل داده اند. همچنین از روش گردآوری اطلاعات کیفینیز استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از تکنیک های آماری، در دو سطح آمارتوصیفی و آمار استنباطی بهره برد ه ایم.

Keywords:

دانشگاه , همکاری های فرامرزی , مبادلات علمی و فرهنگی , استادان دانشگاهی , کارکردهای فرامرزی