سطح آستانه بهینه جهت شناسایی ستاره ها در ردیاب ستاره

در این مقاله مدل دقیقی از بخش الکترواپتیکی سامانه ردیاب ستاره و نحوه تشکیل تصویر ستاره ارایه شده است. سپس از این مدل برای تشخیص ستاره ها از نوفه با معرفی شیوه خاص در تعیین مقدار آستانه، در تصویر گرفته شده توسط ردیاب ستاره استفاده گردیده است. با بهره گیری از نظریه آشکارسازی اثبات شده که روش سطح آستانه، آشکارساز بهینه ی ستاره ها در تصویر می باشد و نحوه تعیین مقدار سطح آستانه بهینه با توجه به مشخصات ردیاب ستاره بدست آمده است. همچنین نشان داده شده که اثر محل قرارگیری تصویر ستاره نسبت به مکان پیکسل های حسگر تصویربرداری تا چه میزان بر روشنایی تصویر ستاره و در نتیجه سطح آستانه ی بهینه مؤثر است. این متغیر در مقالات به صورت دقیق بررسی نشده است و عدم در نظرگرفتن این مسأله سبب انتخاب سطح آستانه نادرست خواهد شد. مقدار سطح آستانه اهمیت بسیار زیادی دارد چون از یک سو با افزایش سطح آستانه، ستاره ها از دست خواهند رفت و از سوی دیگر با کاهش آن، نوفه ها به عنوان ستاره تشخیص داده می شوند که این امر سبب افزایش زمان محاسبات و یا عدم امکان تعیین وضعیت می گردد.

سطح آستانه بهینه جهت شناسایی ستاره ها در ردیاب ستاره Keywords:

ردیاب ستاره , آشکارسازی ستاره , سطح آستانه , نوفه های حسگر تصویربرداری , نظریه آشکارسازی