امت و امنیت؛ برترین حق شهروندان شهر خدا

آن روز که آدمیان در زمین استقرار یافتند و شهروندان شهر خدا شدند، خدا که یگانه فرمانروای آسمانها و زمین بود بر خود ب ساخت تا با ساکنان خطه خاک، با رحمت و رأفت و مودت رفتار کند. «قلْ لمنْ ما فى السماوات و الأرْض قلْ لله کتب على نفْسه الرحْمه..«1 بگو: آن چه در آسمانها و زمین است، که راست؟ بگو: خدای را. بر خود رحمت و مهربانی نوشته است.إن ربى رحیم ودود.« که پروردگار من مهربان است و دوستدار توبه کنندگان.«و الله رءوف بالْعباد.«3 و خدا بر بندگان مهربان استنگاه رحمت و رأفت الهی، گرچه درباره مؤمنان بیشتر و عمیقتر بود، اما اختصاص به مؤمنان نداشت و همه ساکنان زمین را دربر میگرفت.لمْ تر أن الله سخر لکمْ ما فى الأرْض و الْفلْک تجْرى فى الْبحْر بأمْره و یمْسک السماء أنْ تقع على الأرْض إلا بإذنه إنالله بالناس لرءوف رحیم« آیا ندیده ای که خداوند، آنچه را در زمین است، کشتی هایی را که در دریا به فرمان او روند، رام شما ساخته است و آسمان را نگاه میدارد، تا جز بفرمان او، بر زمین نیفتد؟ خداوند با مردم رحیم و مهربان است.