اپیدمیلپتوسپیروز در گاو، گوسفند و بزهای منطقه تالاب حله استان بوشهر در سال 1382

لپتوسپیروز یک بیماری مشترک بوده و انتشار جهانی دارد. مهم ترین منبع عفونت، دام آلوده و مهمترین راه انتقال آن آب میباشد. اپیدمیهای به دنبال بارش شدید باران و رویداد سیل بوقوع میپیوندند. آلودگی به این باکتری باعث بروز عوارضی چون سپتی سمی، نفریت بینابینی، کم خونی همولیتیک و سقط جنین در اغلب گونههای دامیمیگردد. تحقیق حاضر، اپیدمیلپتوسپیروز در دامهای اهلی منطقه تالاب حله در استان بوشهر را در سال 1382 بررسی میکند. از 150 رأس دام در منطقه شامل 40 گاو، 60 گوسفند و 50 بز، نمونه سرم تهیه گردید. آزمون MAT بر روی نمونهها صورت گرفت و حداقل رقتی که مثبت تلقی شد 100/1 بود. نتایج این بررسی نشان داد که 68 نمونه در آزمایش MAT دارای تیتر مثبت علیه لپتوسپیرا اینتروگانس بوده و سرووارهای غالب کانون به ترتیب شامل گریپوتیفوزا )76/36 ،)%پومونا )88/30 ،)%کانیکوال )53/23 )%و شرمنی )82/8 )%بود. جهت پیشگیری از لپتوسپیروز بویژه در فصول بارندگی واکسیناسیون، افزایش سطح بهداشت، شناسایی دامهای حامل و خارج کردن آنها از گله، مبارزه با جوندگان و بهبود وضعیت تغذیه ضروری میباشد.

Keywords:

ایران , بارندگی , بوشهر , دامهای اهلی , سیل , اپیدمی , لپتوسپیروز