عوامل تعیین کنده صلاحیت بیماران پرفشارخون برای تجویز نسخه ورزشی و پیشبینی مقدار بروز خطر پس از کنارهگیری از ورزش

مقدمه: هنگام تجویز نسخه ورزشی برای بیماران فشارخونی در ابتدای فرآیند درمان توسط متخصصین قلب و عروق، وجود پیشآگهی و تعیین احتمال برای چگونگی و مقدار بروز سازگاریهای ناشی از تمرین ورزشی در فشار خون افراد، بسیار کاربردی و بااهمیت است. همچنین پیش بینی مقدار خطر برای افراد فعالی که با کنارهگیری احتمالی از فعالیت بدنی در آینده با مشکلات شدیدتری در فشار خون مواجه خواهند شد، می تواند در ارائه هشدار و پیشگیری از بروز عواقب ناگوار بسیار ضروری باشد. بنابراین در حال حاضر پیشبینی نوع پاسخدهی فشارخون افراد به تمرین و بیتمرینی بسیار ضروری است. روش شناسی: تعداد 70 مرد میانسال غیرفعال داوطلب دارای فشارخون خفیف به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته در برنامه تمرین هوازی(راه رفتن و دویدن(3 بار درهفته)، به مدت 40دقیقه و با شدت 60 تا 70درصد از MHR (شرکت کردند و در ادامه دو هفته بیتمرینی وجود داشت. دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون خی دو، کاپا، تیهمبسته و تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر تحلیل شدند. نتایج: در هر دو مرحله تمرین و بیتمرینی، نوع پاسخدهی فشار میانگین سرخرگی تمام آزمودنیهای گروه تجربی یکسان نبود(05/0

پیشبینی نوع پاسخدهی فشارخون به تمرین اهمیت دارند، ولی در افراد دارای خطر متابولیک بالاتر، مشارکت در تمرین هوازی احتمالا به پاسخ نامناسب فشارخون منجر نمیشود. بااینحال، به دلیل کمبود شواهد نیاز به تحقیقات بیشتر باقی است.

Keywords:

فشار خون , تمرین ورزشی , نوع پاسخ , پیشبینی