مقایسه تاثیر سه شیوه توزیع تمرین بر عملکرد و یادگیری مهارت شنای کرال سینه دانشجویان پسر دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره)شهرستان نوشهر

هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر سه شیوه توزیع فراوانی جلسات آموزش وتمرین هفتگی بر یادگیری مهارت شنای کرال سینه بود.بر این اساس تعداد45 نفر نمونه آماری، از بین دانشجویان پسر دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) که جامعه آماری این تحقیق بودند،به طور تصادفی انتخاب شدند.نمونه آماری به سه گروه15 نفری تقسیم شدند.گروه اول(سن1/23،وزن5/71 وقد8/173(دارای توزیع تمرین انبوه به صورت 16جلسه تمرین هر روزه بودند،گروه دوم(سن1/23،وزن8/74 وقد9/175(دارای توزیع تمرین فاصله دار،16جلسه تمرین را به صورت هفته ای 2 جلسه انجام دادند وگروه سوم(سن2/23،وزن7/74 وقد4/174(دارای توزیع تمرین فاصله دار طولانی،16جلسه تمرین را به صورت هفته ای یک جلسه انجام دادند.ابتدا جهت اندازه گیری میزان تبحر در رشته کرال سینه،پیش آزمونی بر اساس آزمون توصیفی سنجش مهارت شنای کرال سینه انجام گرفت.سپس بعداز انجام جلسات آموزش وتمرین،همین آزمون یک هفته بعد از آخرین جلسه تمرین در هر سه گروه انجام گرفت.تجزیه وتحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون های کلوموگراف اسمیرنوف(s-k،(t وابسته وANOVAانجام شد.کلیه محاسبات نیز توسط نرم افزارSPSSصورت پذیرفت.یافته های تحقیق نشان داد که بین سه شیوه توزیع فراوانی جلسات تمرین هفتگی بر یادگیری مهارت شنای کرال سینه(به عنوان یک مهارت مداوم)تفاوت معنی داری وجود ندارد(01/0>P،(با این حال هرسه گروه تمرینی به میزان یادگیری قابل قبولی دست یافتند.نتایج بدست آمده نشان می دهد که با استفاده از هرسه شیوه توزیع فراوانی جلسات تمرین می توان مهارت شنای کرال سینه را آموزش داد و تمرین کرد وبین سه شیوه از لحاظ برتری تاثیر بر یادگیری مهارت فوق تفاوت معنی داری وجود ندارد.

Keywords:

توزیع تمرین , مهارت مداوم , تمرین انبوه , تمرین فاصله دار