بررسی تأثیر نوع بیوپلیمر، ویژگیهای امولسیون و شرایط خشک کردن در خشک کن پاششی برراندمان ریزپوشانی
Publish place: The first national conference on technological achievements of Iranian food science and industry
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 463
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CDSB01_006
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1395
Abstract:
ریزپوشانی با استفاده از بیوپلیمرهای مختلف، یکی از روش های مورد استفاده برای افزایش مقاومت انواع مواد حساس در برابر شرایط محیطی است. در واقع ریزپوشانی فرآیندی است که در آن ترکیبات فعال مانند رنگدانه ها، روغن های حساس و.. به عنوان مواد هسته، در داخل ماده ثانویه ای تحت عنوان دیواره قرار می گیرند و در محل و زمان مناسب و به شکل کنترل شده، آزاد می-شوند. ابعاد کپسول های تولید شده می توانند در مقادیر میکرو یا نانو باشند. برای مواد غیرقطبی، گام اول تولید امولسیون می باشد. در این راستا استفاده از مواد جامدی که هم نقش پایدارکنندگی امولسیون و هم ایجاد دیواره مناسب در میکروکپسول ها را دارند، الزامی است. پس از تولید یک امولسیون پایدار، لازم است برای رسیدن به میکروکپسول هایی مناسب، آن ها را خشک کرد. خشک کن پاششی یکی از رایج ترین و قدیمی ترین روش های تولید میکروکپسول هاست. تاکنون تحقیقات بسیاری در راستای بهبود فرآیند و تولید ریزکپسول هایی با حداکثر راندمان و حداقل نفوذ در برابر شرایط محیطی انجام شده است. بر اساس نتایج بدست آمده، عوامل مؤثر بر پایداری امولسیون از جمله نوع و مقدار مواد جامد و بیوپلیمرها، ویسکوزیته واندازه قطرات و همچنین شرایط خشک کردن مانند دمای هوای ورودی و فشار نازل در خشک کن پاششی، همگی می توانند بر راندمان و شرایط نگهداری کپسول-ها مؤثر باشند. در این تحقیق، خلاصه ای از این عوامل تاثیرگذار مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند
Keywords:
Authors
آزاده سلیمی
عضو هیات علمی صنایع غذایی دانشگاه سمنان