اگر بپذیریم که استفاده ی کنونی از منابع موجود در جهان، غیرمنصفانه و غیر قابل قبول است و شکاف فقیر و غنی )از همه ی جنبه ها( وسیع و وسیعتر میشود، باید چارهای اندیشید. آموزش و تربیت
شهروند جهانی )به ویژه کودکان و جوانان(به عنوان فردی که خواهان تبدیل شدن جهان به مکانی سرشار از عدالت، برابری، صلح و توسعه ی پایدار، احترام و پاس داشت تنوع و گوناگونی نژادی، مذهبی و ... میباشد و همچنین دارای خصوصیات دیگری است که در این مقاله به آن پرداخته شده، راه حل و ابزاری قدرتمند به نظر میرسد. در این چارچوب، فقر و بحران هویت جوان ایرانی و از طرفی جذبشدن به فرهنگ جهانی - سازی بیگانگان، دو نکته ای است که ضرورت توجه به آموزشهای
شهروند جهانی به منظور اتخاذ نگاه وسیع و کلانتر به مسائل جهانی را نمایان میسازد. بنابراین با توجه به متون ارزشمند اسلامی و جایگاه والای ترسیمشده برای انسان و ارزشهای انسانی و همچنین با توجه به فرهنگ و تمدن غنی ایرانی و در راستای ایفای نقش فعالانه در مدیریت مشترک جهانی، فراگرفتن این قبیل آموزشها در نظام آموزش و پرورش رسمی و غیررسمی و همچنین تاسیس مرکزی تحت همین عنوان با همکاری سایر نهادهای آموزشی در کشور پیشنهاد میشود . آموزش شهروندی و مهارت هایآن نسبت به یکدیگر باعث این شده که شهروندان در برخورد با مسائل جمعی و اجتماعی رفتارهای نوع دوستانه، جوان مردانه همراه با ادب و مهربانی، خوش خویی و حس وظیفه شناسی نسبت به یکدیگر پیدا کنند. یادگیری پارامترهایآموزش رفتار شهروندی به افزایش کیفیت زندگی جمعی و تقویت سرمایه اجتماعی در زندگی کمک شایانی می کند. در واقع تربیت شهروندان از طریق آموزش رفتارهای شهروندی در قالب پارامترهای اخلاقی، اجتماعی باعث بهبود عملکرد افراد جامعه نسبت به یک زندگی سالم و آرام خواهد شد