استفاده از مدل تصمیم گیری چند معیاره جهت مناطق شرکت ملی بخش فراورده های نفتی ایران

هدف از این پژوهش ارزیابی عملکرد و رتبه بندی مناطق 37 گانه و حوزه های 3 گاه شرکت ملی پخش با توجه به 6 شاخص تعریف شده و با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چند شاخصه بود. با توجه به اینکه هر سازمان و دستگاه اجرایی در جهت ارتقای عملکرد خود و بهبود مستمر و در نهایت کسب رضایت ارباب رجوع و تحقق اهداف سازمان خود، عملکرد خود و واحدهای زیر مجموعه را ارزیابی می کند تا نقاط ضعف و قوت مشخص و در جهت رشد و تعالی گام بردارد. در این راستا شاخص هایی را تعریف و بر اساس شاخص ها عملکرد واقعی دست به رتبه بندی ارزیابی عملکرد می زند.از طرفی پیچیدگی مسائل حجم زیاد اطلاعات شاخص های متفاوت کمی و کیفی مد نظر مدیران و... از عواملی است که بدون برخورد علمی با آن راهکار مناسبی در جهت تعیین کارایی و رتبه بندی عملکرد واحدها و بهبود مستمر عملکرد عاید نمی گردد. قلمرو زمانی این تحقیق سال 1394 و جامعه اماری ان مناطق و حوزه های شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران است ( ( حزه های شمال ، مرکز و جنوب) اطلاعات مورد نیاز این تحقیق از سایت و بانک های اطلاعاتی شرکت بدست امد شاخص های این تحقیق عبارت بودند از: سرانهعرضه این جایگاه ، هزینه بری انرژی، بهره ور فیزیکی نیزوی انسانی ، مشارکت پرسنل، بازرسی کنترل کیفی جایگاه ها، سرانه اموزشی، که در این راستا مدل تحقیق طراحی شد. برای تعیین اوزان شاخص ها از تکنیک انتروپی و برای رتبه بندی مناطق و حوزه های 3 گانه از یکی از تکنیک های تصمیم گیری چند شاخصه ( مدل TOPSIS) و برنامه Excel استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که حوزه مرکزی نسبت به حوزه ها شمال و جنوب و مناطق شاهرود و چالوس و ایلام به ترتیب عملکرد و رتبه بالاتری نسبت به سایر مناطق کسب نمودند.

Keywords:

اNIOPDC , شاخص ارزیابی عملکرد , MCDM , TOPSIS