اثربخشی آموزش ازطریق محتوای الکترونیکی(چند رسانه های آموزشی) بر خودتوانمند سازی اجتماعی دانش آموزان پسر با نیازهای ویژه

زمینه: هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش طریق محتوای الکترونیکی (چندرسانه ای اموزشی) بر حود توانمندسازی اجتماعی دانش آموزان پسر با نیازهای ویژه می باشد.روش: بدین منظور از جامعه آماری دانش آموزان با نیازهای ویژه پسر 13 تا 15 ساله مدارس استثنایی که در سال تحصیلی 93 -1392 در آموزشگاه های متوسطه دوره اول پیش حرفه ای شهرستان بیرجند مشغول به تحصیل بودند. 40 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل مورد بررسی قرار گرفتند . برای بررسی ابتدا از آزمون خود توانمندسازی اجتماعی فلنر،لیس و فیلیپس (1990) به پیش ازمون استفاده شد.سپس محتوای الکترونیکی طراحی و متناسب سازی شده در زمینه اهداف خود توانمندسازی اجتماعی در 10 جلسه 45 دقیقه ای برای گروه آزمایشی اجرا شد و گروه کنترل که به شیوه های معمول آموزش دیده پس از اتمام دوره آزمون فوق الذکر مجدداً برای هر دو گروه ااجرا و با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس چند متغیره داده ها مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که آموزش از طریق محتوای الکترونیکی (چند رسانه های آموزشی) بر مهارت های شناختی، رفتاری و کفایت هیجانی، و امایه انگیزشی در دانش آموزان با نیازهای ویژه بود. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشانگر آن است که به کارگیری چند رسانه های آموزشی به خود توانمندسازی اجتماعی دانش آموزان پسر با نیازهای ویژه مؤثر بوده است.

Keywords:

آموزش الکترونیک , چندرسانه های آموزشی , دانش آموزان با نیازهای ویژه , خودتوانمندسازی اجتماعی