بررسی راندمان توزیع یکنواختی و راندمان پاشش سیستم آبیاری بارانی کلاسیک ثابت با آبپاش متحرک (مطالعه موردی: دشت فراهان استان مرکزی)

وضعیت آب و هوایی خشک تا نیمه خشک ایران، کشاورزان را به اجرا و استفاده از سیستم های آبیاری تحت فشار سوقداده است. لیکن دقت در طراحی، اجرا و بهره برداری، عوامل مهمی در بهبود عملکرد این سیستمها می باشند. هدف از این پژوهش،بررسی راندمان توزیع یکنواختی و پاشش در سیستم های آبیاری بارانی کلاسیک ثابت با آبپاش متحرک اجرا شده در دشت فراهان دراستان مرکزی می باشد. برای این منظور 3 سیستم آبیاری در دشت فراهان مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که معیارها ییکنواختی در تمامی سیستم ها، بجز مزرعه AM دارای مقادیر نامطلوب و غیرقابل قبولی بوده و پایین تر از حد مجاز می باشند، دراین مزارع، مقادیر میانگین معیارهای DUt, CUt به ترتیب: 72.93 و 58.67 درصد و درکل سیستم این مزارع، مقادیر میانگین معیارهای DUs, CUs به ترتیب: 68، 52.87 درصد می باشند. مقدار راندمان پاشش برای هر سه سیستم بیشتر از 90 درصد شدکه نشانگر زمان مناسب و شرایط جوی آرام می باشد. نتایج نشان داد برای هر منطقه با توجه به شرایط موجود طراحی انجام گیرد. همچنین کاهشفواصل آبیاری، نحوه بهره برداری سرویس و نگهداری سیستم و انتخاب زمان مناسب آبیاری باعث افزایش ضریب یکنواختی و راندمانپاشش می گردد.

Keywords:

یکنواختی توزیع , ضریب یکنواختی کریستیان سن , راندمان پاشش , آبیاری کلاسیک ثابت , فراهان , استان مرکزی