تأثیر بازخورد هنجاری بر یادگیری یک مهارت حرکتی بنیادی در کودکان عقب مانده ذهنی

هدف این تحقیق، بررسی تأثیر بازخورد هنجاری بر یادگیری مهارت هدفگیری پرتابی در کودکان عقب مانده ذهنی شهر اهواز بوده است. جامعه آماری این تحقیق را کودکان دختر 8 تا 10 ساله شهر اهواز تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند، 24 نفر از آنان به شیوه تصادفی انتخاب و در سه گروه بازخورد هنجاری مثبت، منفی و کنترل، تکلیف را در سه مرحله پیش آزمون، اکتساب و یادداری انجام دادند. در مرحله اکتساب، گروه مثبت و منفی، بعد از هرکوشش بازخورد حقیقی و بعد از پایان بلوک بازخورد هنجاری دریافت میکردند. بعد از بررسی نرمال بودن و برابری واریانسها، داده ها به روش تحلیل واریانس یکراهه با اندازهگیری تکراری روی عامل بلوکها، تحلیل واریانس یکراهه و آزمون پیگردی توکی تحلیل شد. در هر سه مرحله بین گروه ها تفاوت معناداری مشاهده شد و گروه بازخورد هنجاری مثبت عملکرد بهتری نسبت به دو گروه دیگر داشت. یافته ها نشان داد بازخورد هنجاری مثبت اثر تسهیل کننده در یادگیری حرکتی دارد.

Keywords:

بازخورد هنجاری مثبت , بازخورد هنجاری منفی , بازخورد حقیقی , کودکان عقب مانده ذهنی