بررسی و مقایسه تعادل زنان 40 تا 80 سال

با پیشرفت بهداشت و مراقبت های پیشگیرانه و کنترلی بیماری های واگیردار، طول عمر انسان افزایش پیدا کرده است و بر این اساس شمار سالمندان در کشورهای پیشرفته و نیز در حال توسعه به شدت افزایش یافته است. آمار مربوط به افزایش این قشر جامعه ضرورت توجه به پدیده سالمندی را بیش از پیش به ثبات می رساند. جامعه ی آماری این ‏پژوهش شامل 126 ‏زن 80 ‏- 40 ‏سال بود که از جامعه زنان مراجعه کننده به پارک های شهرستان شیراز به صورت داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. ابزار مورد استفاده شامل؛ فرم های رضایت نامه، مشخصات فردی، ثبت داده ها، آزمون های لک لک و ستاره، متر و ترازو بود. آزمودنی ها در 4 ‏گروه سنی 40 ‏تا 49 ‏، 50 ‏تا 59 ‏، 60 تا69 و 70 ‏تا 80 ‏سال تقسیم شده و آزمون های تعادل از آنها گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین گروه های سنی مشخص شده در تعادل ایستا ( p=0/001)، و پویا ( p=0/000)، اختلاف معناداری وجود دارد. آزمون تعقیبی توکی نشان داد که در تعادل ایستا گروه69-60سال با گروه 49 ‏- 40 ‏سال (p=0/000)، و با گروه 59 ‏- 50 ‏سال ( p=0/009)، و گروه 80 ‏- 70 ‏سال با گروه 49 ‏- 40 سال (p=0/000)،و با گروه 50-59 سال (p=0/000) ،اختلاف معناداری وجود دارد. در تعادل پویا نیز گروه 69 ‏- 60 ‏سال ‏با گروه 80 ‏- 70 ‏سال (p=0/044 ‏)، و گروه 80 ‏- 70 ‏سال با گروه 49 ‏- 40 ‏سال ( p=0/010 ‏)، و با گروه 59 ‏- 50 ‏سال ‏(p=0/001 ‏)، اختلاف معناداری وجود دارد. با ورود به دوره ی سالمندی، تغییراتی در عملکرد سیستم های اسکلتی عضلانی، دهلیزی، حسی- پیکری و بینایی به عنوان سیستم های فیزیولوژیک درگیر در تعادل رخ داده و سالمندان را در معرض آسیب های جدی ناشی از عدم تعادل قرار می دهد

Keywords:

تغییرات , تعاد‏ل ایستا , تعاد‏ل پویا , زنان , سالمندی