ارتباط شاخصهای پیکرسنجی با اجرای مهارت ظریف انگشتان

از جمله حیطه های مرتبط با تربیت بدنی و علوم ورزشی به ویژه در زمینه ورزش قهرمانی، موضوع استعدادیابی است. حیطه استعدادیابی، به عنوان موضوع جالب، به ویژه برای کسانی که با ورزشکاران جوان کار می کنند و به سطح رقابتی چشم دارند، به سرعت وارد دنیای ورزش شده است.[1] در واقع، تشخیص استعدادها، تعیین میزان آنها و شناسایی تفاوتهای فردی مهمترین کار مربیان و مشاوران است. این پیش نیازها می توانند دارای جنبه های پیکرسنجی، فیزیولوژیکی، مهارتی، روانشناختی و غیره باشند. پیکرسنجی به عنوان روشی غیرتهاجمی و ارزان شناخته می شود که اطلاعات فراوانی را در مدت کوتاه از تعداد زیادی آزمودنی به دست می دهد . مطالعات این حوزه بیان می کند که هر ورزش به ورزشکارانی با ابعاد و اندازه های بدنی خاصی نیاز دارد. نتایج برخی تحقیقات از ارتباط ویژگیهای پیکرسنجی و تیپ بدن با عملکرد ورزشی، تشابه نوع پیکر بازیکنان جوان و بزرگسال یک رشته و ثبات تیپ بدنی در طول عمر حکایت دارد