اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی مبتنی بر نهج البلاغه بر شاخصه های بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر بیرجند

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت های زندگی مبتنی بر نهج البلاغه بر شاخصه های بهزیستی روان شناختی انجام شده است. بدین منظور دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر بیرجند در سال تحصیلی 94 - 93 به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شدند از بین مدارس متوسطه دخترانه شهر بیرجند با روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای، ابتدا یک دبیرستان انتخاب و با روش تصادفی ساده 50 دانش آموز به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند، این تحقیق با طرح پیش آزمون - پس آزمون و با گروه گواه انجام شد. پس از اجرای پیش آزمون با پرسش نامه بهزیستی روان شناختی ردیف 1٬998 ( گویه های مربوط به مؤلفه های تسلط بر محیط، روابط مثبت با دیگران و زندگی هدفمند)، دانش آموزان به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 25 نفر) منتسب شدن. سپس دوره آموزش مهارت های زندگی با کمک بسته آموزشی مبتنی بر نهج البلاغه تهیه شده توسط محقق به مدت یک ماه در هشت جلسه 90 دقیقه ای به گروه آزمایش ارائه شد. پس از پایان دوره، پس آزمون برای هر دو گروه آزمایش و گواهی انجام و داده های منتج از پرسش نامه به نرم افزار SPSS وارد و با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل گردید. و نتایج نهایی نشان داد که آموزش مهارت های زندگی مبتنی بر نهج البلاغه بر تسلط بر محیط، روابط مثبت با دیگران و زندگی هدفمند دانش آموزان اثر دارد ( 0/05>p ؛ 0/001=sig) . آموزش مهارت های زندگی (مبتنی بر نهج البلاغه) از طریق بهبود روابط مثبت با دیگران و تسلط بر محیط و زندگی هدف من باعث ارتقای بهزیستی روان شناختی دانش آموزان می شود. بنابراین لازم است در دوره های آموزشی مهارت های زندگی که برای جوانان برگزار می گردد توجه خاصی به منابع دینی و آموزه های مذهبی شده و از ظرفیت این گونه عناصر برای بالابردن بهره وری دوره های آموزشی استفاده گردد.

Keywords:

مهارت های زندگی , نهج البلاغه , تسلط بر محیط و روابط مثبت با دیگران و زندگی هدفمند