مطالعه موردی میانگین کمیتهای اقلیمی در سطوح مختلف فشاری

در این مطالعه بر اساس داده های بلند مدت بایگانی NCEP/NCAR ، الگوهای میانگین فشار سطح زمین، ارتفاع ترازهای 850 و 500 هکتوپاسکال، دما و نم نسبی تراز 700 هکتوپاسکال و میدان باد تراز 300 هکتوپاسکال در ساعت 0000 گرینویچ برای دوره آماری 2010 - 1991 و ماه های ژانویه )ماه سرد( و ژولای ) ماه گرم( با الگوهای مشابه در دوره آماری سی ساله معیار، 1990 - 1961 ، مقایسه شد. برای ارزیابی داده های بایگانی NCEP/NCAR ، از داده های ارتفاع تراز میانی جوایستگاه فرودگاه مهرآباد استفاده شد.نتایج بررسی آماری نشان داد که در دوره آماری 2010 - 1991 در ایستگاه تهران، ارتفاع تراز میانی جو در ماه هاز ژانویه و ژولای روند افزایشی داشته است به طوریکه روند افزایشی در هر بیست سال در ماه ژانویه 12 متر و در ماه ژولای 6 متر می باشد. بعلاوه داده های ارتفاع تراز میانی ایستگاه کاوش جو مهرآباد تهران و بایگانیNCEP/NCAR مشابهت مناسبی برای بررسی الگوهای همدیدی دارند. بررسی الگوی میانگین کمیتهای اقلیمی نشان می دهد که در مقادیر میانگین فشار سطح متوسط دریا، ارتفاع ترازهای 850 و 500 هکتو پاسکال، دما در تراز 700 هکتوپاسکال و سرعت باد تراز 300 هکتو پاسکال طی دوره 20 ساله) 1991-2010 ( در هر دو ماه ژانویه و ژولای نسبت به میانگین بلند مدت افزایش و نم نسبی تراز700 هکتوپاسکال در همین دوره زمانی کاهش یافته است. از دیدگاه همدیدی افزایش این کمیتها نسبت به زمان معرف توسعه پایداری، کاهش فراوانی سامانه هایبارشی یا کاهش عمق ناوه های عبوری تراز میانی می باشد که چون با کاهش نم نسبی نیز همراه شده است، می تواند از طریق تخلیه انرژی سامانه ها به صورت انرژی جنبشی و افزایش سرعت باد در منطقه، باعت افزایش فراوانی خشکسالی و یا افزایش فراوانی رخداد پدیده گردوخاک شده باشد

Keywords:

تغییر اقلیم , ایستگاه کاوش جو مهرآباد , میانگین ارتفاع تراز میانی جو