تعیین آستانه فازی رضایت از پیشبینی زمان سفر مسیر

در طی چند دهه گذشته، تحقیقات زیادی در زمینه عوامل موثر بر انتخاب مسیر صورت گرفته و مدل هایی برای انتخاب مسیر بر اساس این عوامل، بیان شده است. تعداد اندکی از این مدلها، فرایند و سازوکار تصمیمگیری افرادرا به عنوان یک عامل رفتاری و روانشناختی در انتخاب مسیر مسافران در نظر گرفته و اکثر آن ها از نظریه های اقتصادسنجی برای انتخاب مسیر مسافران بهره میبرند. در این پژوهش ، پس از بحث درباره مدل های رفتاریانتخاب مسیر و اهمیت آنها در برنامهریزی حمل و نقل، یکی از عوامل رفتاری موثر در انتخاب مسیر تحت عنوان آستانه رضایت از پیش بینی زمان سفر معرفی و با گردآوری دادههای آن از طریق پرسشگری تعیین و تحلیل میشود. آستانه رضایت از پیشبینی زمان سفر ماهیتی فازی دارد. لذا در این پژوهش با استفاده از نظریه مجموعه- های فازی، تابع درجه عضویت این آستانه به دو روش چند نقطهای و دو نقطهای تعیین میشود و در نهایت میزانتطابق هر یک از روشهای ساخت تابع درجه عضویت فازی آستانه رضایت از پیش بینی زمان سفر با م شاهداتدنیای واقعی بحث و تحلیل میشود. نتایج پژوهش نشان میدهد که خصوصیات رفتاری مسافران میتواند بر آستانه رضایت از پیشبینی زمان سفر تاثیر بگذارد؛ به طوریکه، میزان آستانه رضایت افراد خوشبین بیشتر از میزان آستانه رضایت افراد بدبین است

Keywords:

انتخاب مسیر , پیش بینی زمان سفر , نظریه مجموعههای فازی