بررسی اثر بخشی توانمند سازی روانی- اجتماعی مبتنی بر تئوری انتخاب بر حل تعارض و بهبود سواد عاطفی زنان دارای همسران زندانی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی توانمند سازی روانی – اجتماعی مبتنی برتئوری انتخاب بر حل تعارض و بهبود سواد عاطفی زنان دارای همسران زندانی بوده است. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه زنان دارای همسران زندانی بود که به پایگاه سلامت اجتماعی آستان مهر مشهد مراجعه کرده بودند. تعداد 20 نفراز آنان با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای گردآوری دادههای مورد نیاز از پرسشنامه کارکردهای روان شناختی خانواده ایرانی IFPFS خرده مقیاس های حل تعارض و سواد عاطفی استفاده شده است. درابتدای درمان آزمودنیها به پرسشنانهها پاسخ دادند و پس از 8 جلسه مداخله فردی توانمندسازی روانی اجتماعی مبتنی برتئوری انتخاب )رویکرد واقعیت درمانی( برای گروه آزمایش مجددا مقیاسها توسط هر دو گروه تکمیل شدند.نتایج پژوهش نشان دادکه توانمندسازی روانی –اجتماعی مبتنی برتئوری انتخاب توانسته است مهارت حل تعارض و سواد عاطفی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل را افزایش دهد. مداخله های مبتنی بر تئوری انتخاب توانست از طریق تشویق افراد به انتخابهای موثرتر و مسئولیت پذیری بیشتر,قدرت حل تعارض و سواد عاطفی زنان دارای همسران زندانی را افزایش و از این رو به لحاظ روانی –اجتماعی به توانمندسازی انان کمک نماید.

Keywords:

توانمندسازی , تئوری انتخاب , حل تعارض , سواد عاطفی