اثریک نوع تمرین تناوبی HIT بر سطوح آنژیو تانسین2و گیرنده آن در بافت قلب موش های پیر

زمینه و هدف:هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک نوع تمرین تناوبی HIT بر سطوح آنژیوتانسین 2 و گیرنده آن بافت قلب موش های پیر است.روش بررسی :در این روش تجربی جامعه آماری این پژوهش موش های دوساله با میانگین وزن اولیه 300-250 گرم مرکز پژوهش و تکثیر حیوانات آزمایشگاهی دانشگاه آزاد واحد ساری بودند که از بین آنان 21 سر موش انتخاب و پس از ورود به محیط پژوهش و آشنایی یک هفته ای با محیط جدید و نحوه فعالیت برروی تردمیل ، به روش تصادفی به 2گروه 1-گروه کنترل 2- گروه تمرین تناوبی با HIT تقسیم شدند. برنامه تمرینی برای گروه تناوبی با شدت بالا شامل8 هفته 3 جلسه درهفته وهرجلسه 10 ست فعالیت 1 دقیقه ای باشدت 70 درصد و 2 دقیقه استراحت بین ست ها. 48ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی و پس از 12-10 ساعت ناشتایی، بافت برداری انجام شد. برای بررسی تغییرات بین گروه ها از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) و جهت تعیین تفاوت بین گروه ها از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.یافته ها: اولین یافته مطالعه حاضر نشان داد پس از هشت هفته میزان آنژیوتانسین2وگیرنده آن در گروه تمرین تناوبی HIT به میزان 11.10%و9.8% به ترتیب کاهش مشاهده شد.نتیجه گیری:یافته ها بطور خلاصه نشان دادند: سطوح آنژیوتانسین 2 بافت قلب موش های پیر پس از تمرین تناوبی با HIT کاهش معنی داری یافت. علاوه بر این تفاوت معنی داری بین تاثیر تمرین تناوبی HIT در کاهش سطوح آنژیوتانسین 2 بافت قلب مشاهده نشد. تمرینات تناوبی HIT سطوح قلبی گیرنده نوع 1 آنژیوتانسین 2 در رت های یائسه کاهش معنی داری یافت

Keywords:

تمرینات تناوبی , آنژیوتانسین2 , قلب , موش های پیر