تاثیر محلول پاشی کلسیم، روی و بور بر ریزش قبل از برداشت و میزان قندها، عناصر غذایی و برخی صفات کمی و کیفی میوه در ارقامی از گلابی آسیایی (Pyrus serotina Rehd.)

تاثیر محلول پاشی عناصر کلسیم، روی و بور بر ریزش قبل از برداشت میوه، میزان قندها، غلظت کلسیم، روی و بور میوه و برخی خواص فیزیکوشیمیایی میوه در 5 رقم از ارقام وارداتی گلابی آسیایی (Pyrus serotina Rehd.) به نام های ‘KS’12 ،‘KS’11 ،‘KS’8 ، ‘KS7’ و ‘KS’14 در شرایط آب و هوایی تهران مورد ارزیابی قرار گرفت. از یک ماه پس از تشکیل میوه تا رسیدن میوه، هر 2 هفته یکبار درختان با عناصر کلسیم، روی و بور و مخلوط این سه عنصر با غلظت 5 در هزار محلول پاشی شدند و در این دوره ریزش میوه ها نیز اندازه گیری شد. در زمان برداشت میوه قندهای مختلف میوه با دستگاه HPLC و عناصر غذایی نامبرده در برگ و میوه توسط دستگاه ICP اندازه گیری شد. کاربرد عناصر غذایی به طور معنی داری باعث کاهش ریزش میوه در تمام ارقام شد و مخلوط کلسیم، روی و بور با 6/3% ریزش بیشترین تأثیر را نسبت به 17/3% ریزش در شاهد داشت. در این مطالعه در تمام ارقام قند غالب میوه، فروکتوز بود و بعد از آن گلوگز، سوربیتول و ساکاروز بیشترین مقدار بود. کاربرد عناصر غذایی باعث افزایش معنی دار قندها در میوه شد بطوریکه در ارقام و تیمارهای غذایی مختلف فروکتوز 1 تا 2/5، گلوکز 1 تا 2/1، سوربیتول 2 تا 3/7 و ساکاروز 0/7 تا 2/2 درصد وزن تر میوه افزایش یافت. کاربرد عناصر غذایی به طور معنی داری باعث افزایش میزان مواد جامد محلول (بین 1 تا 2 درجه بریکس)، 2-1 درصد قند کل، mg100(1-)g ؛ 0/12-0/07 اسیدیته و g؛ 1/5-1 وزن خشک میوه را در ارقام مورد آزمایش افزایش داد. همچنین کاربرد کلسیم باعث افزایش سفتی میوه در ارقام مختلف گردید. محلول پاشی عناصر کلسیم، روی و بور تأثیر زیادی بر افزایش غلظت این عناصر در برگ و میوه ارقام مورد آزمایش داشت.

Keywords:

اسیدیته , سفتی بافت , خواص فیزیکوشیمیایی , قند میوه , گلابی آسیایی