تعیین مکانی پهنه های فقر شهری از لحاظ شاخص های اقتصادی

امروزه شهرها، به ویژه در کشورهای در حال توسعه مکان تمرکز فقر شده و به مرور تعداد زیادی از فقرا به حاشیه شهرها رانده شده اند. نابرابری و فقر شهری به ویژگی بارز شهرهای کشورهای در حال توسعه تبدیل شده است. در این میان ساکنان شهرهای جدید به خاطر دخالت های گسترده دولت، شهرنشینی یک شبه و غیر نظام مند و بدون برنامه ریزی و در نتیجه کمبود شدید امکانات و خدمات زیست و معیشت، بیشتر این نابرابری را احساس می کنند. بر همین اساس هدف از این نوشتار، ارزیابی مکانی پهنه های فقر شهری در شهر جدید هشتگرد به عنوان بزرگترین شهر جدید استان البرز، به لحاظ شاخص های اقتصادی، جهت مدیریت و برنامه ریزی بهتر برای ساماندهی، توانمندسازی و افزایش کیفیت زندگی و مکانی آن است. روش پژوهش حاضر کمی و مبتنی بر مدل تحلیل عاملی است. یافته های پژوهش نشان دهنده آن است که 63 بلوک از بلوک های شهر جدید هشتگرد معادل 3.1 % بسیار فقیر، 1789 بلوک، معادل 88.7 % فقیر، 93 بلوک معادل 4.6 % متوسط، 49 بلوک معادل 2.4 % مرفه و 20 بلوک معادل 1% بسیار مرفه هستند؛ بنابراین نوعی نابرابری و قطبش شدید در شهر جدید هشتگرد مشاهده می گردد که یکی از مهمترین دلایل این دوگانگی روزافزون به دخالت دولت در قالب ساخت پروژه های عظیم مسکن مهر در نقاط حاشیه ای و بیابانی شهر بر می گردد.

Keywords:

بیکاری , بار تکفل , بار معیشت , شهر جدید هشتگرد