ارزیابی اثرات بازدارندگی اسانس و عصاره اتانولی دانه رازیانه بر رشد آسپرژیلوس پارازیتیکوس

اثرات جانبی ناخواسته نگهدارندههای شیمیایی از یک سو و افزایش تقاضای مصرفکنندهها برای فرآوردههای غذایی طبیعی از سوی دیگر،باعث شده که در سالهای اخیر تحقیقات گستردهای بر روی امکان کاربرد ترکیبات طبیعی دارای اثرات بازدارنده بر رشد قارچها و به دنبالآن جلوگیری از سنتز مایکوتوکسینها، انجام شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثرات بازدارندگی غلظتهای اسانس در 11 سطح و عصارهاتانولی در 7 سطح دانه رازیانه (vulgare Foeniculum (بر رشد آسپرژیلوسپارازیتیکوس به روش سنجش قطر هاله عدم رشد در بازه زمانی 7 روزه (1 ،3 ،5 و 7 روز)، بود. عصاره اتانولی دانه رازیانه به روش سوکسله و اسانسگیری با روش تقطیر با بخار آب و با استفاده از دستگاه کلونجر صورت گرفت. راندمان اسانس و عصاره اتانولی دانه رازیانه به ترتیب 2/3 و 55/12 درصد بر پایه خشک بدست آمد. یافتههای حاصل از بررسی اثرات زمان نگهداری در بازه زمانی 7 روزه در غلظتهای تحت بررسی عصاره اتانولی و اسانس دانه رازیانه، نشان دادند که بیشترین قطر هاله عدم رشد در روز سوم پس از تلقیح مشاهده و سپس با گذشت زمان در بازه زمانی تحت بررسی از لحاظ عددی، کاهش مییابند. در حالی که از لحاظ آماری اختلاف مشاهده شده، معنیدار (05.0< p (نمیباشد. بررسی اثرات بازدارندگی غلظتهای تحت بررسی اسانس و عصاره اتانولی دانه رازیانه بر رشد آسپرژیلوسپارازیتیکوس نشان دادند که از لحاظ عددی با افزایشغلظت، اثرات بازدارندگی اسانس و عصاره اتانولی، افزایش مییابد. کمترین غلظتهای اسانس و عصاره اتانولی دانه رازیانه که بیشترین اثرات بازدارندگی بر آسپرژیلوسپارازیتیکوس را دارا میباشند به ترتیب عبارت بودند از 180 و 4000 ppm .

Keywords:

دانه رازیانه , عصاره , اسانس , فعالیت ضدمیکروبی , آسپرژیلوسپارازیتیکوس