مقایسه میزان آفلاتوکسین B1 در انواع خوراک دام و طیور استان قم

در این مطالعه72 نمونه خوراک دام از 4 کارخانه تولید خوراک دام و 4 کارخانه تولید خوراک طیور و 4 مرغداری صنعتی بزرگ که اجزای دان ، داخل مرغداری ترکیب میشود و 4 گاوداری شیری بزرگ صنعتی که خوراک آماده(کارخانهای) مصرف نمیکنند از کنسانتره ساخت خود، سیلوی داخل دامداری و خوراک TMR داخل آخور در مجموع 24 تیمارهر کدام 3 تکرار، دراوایل و اواسط و اواخر فروردین ماه که رطوبت نسبی استان قم بالاست از محلهای ذکر شده نمونه برداری شد. انتخاب نمونه وانتقال آن به آزمایشگاه طبق استاندارد ملی ایران انجام شد. در آزمایشگاه نمونهها طبق دستورالعمل کیت الایزا اختصاصی آفلاتوکسین B1 آماده سازی و جذب نوری آنها خوانده شد سپس با نرم افزار شرکت سازنده میزان حضور سم به میکروگرم درکیلوگرم گزارش گردید. نمونه ها با استفاده از آزمون test-T یک طرفه مورد ارزیابی قرار گرفتند که در سطح احتمال 95 %گروه های سیلو، خوراک TMR دامداری، کنسانتره دامداری و کنسانتره کارخانه دام به ترتیب با میانگین 041/23 ،48/16 ،79/14 ،1/16 ،میکروگرم در کیلوگرم نسبت به حد استاندارد ملی ppb5 بیشتر بوده و دو گروه نمونه ها از مرغداری و کارخانه دان مرغ به ترتیب با میانگین 93/5 ،74/6 ،میکروگرم در کیلوگرم با وجودی که میزان میانگین آلودگیشان کمتر از حد استاندارد ملی ppb10 بود و اختلاف آنها معنادار نشد و میتوان گفت که آلودگی نداشته اند. در بین نمونه های خوراک دام، آلودگی سیلو به آفلاتوکسینB1 در مقایسه با مواردی مانند کنسانتره و یا خوراک کامل دام بیشتر است. باتوجه به آلودگی خوراک دام وطیور به آفلاتوکسین میبایستی در نگهداری انواع خوراک درشرایط مناسب کوشش نمود، ضمنا با توجه به بالا بودن آلودگی سیلو نسبت به انواع دیگرخوراک دام باید دقت بیشتری در فرآوری سیلاژهای ذرت نمود و همچنین با استفاده بیشتر از توکسین بایندرها ازجذب سم توسط دام جلوگیری نمود. با وجود آنکه میزان سم خوراک طیور در حد استاندارد است اما توجه به بالاتر بودن حد استاندار نسبت به دام ضروری است، پیشنهاد میشود در تمامی خوراک دام و طیور استان قم از توکسین بایندرها استفاده شود.

Keywords:

آفلاتوکسینB1 , الایزا , خوراک دام , خوراک طیور , TMR , کنسانتره