رابطه بین ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر تبیین رابطه ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده با خودکارآمدی تحصیلی بود . پژوهش حاضر از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دبیرستان های دولتی شهر شیراز بود. که تعداد 390 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاسهای خودکارآمدی موریس (2001 (و الگوهای ارتباطی خانواده مک لیود وچفی (1972 (بود. دادههای حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون ورگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند که خودکارآمدی تحصیلی با الگوی ارتباطی گفت و شنود رابطهی مثبت و معنادار دارد. بعلاوه الگوی ارتباطی گفت و شنود دارای قدرت پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی است. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که خانواده و ارتباط در خ انواده نقش مهمی در خودکارامدی تحصیلی دارد که لزوم توجه به این امر در خانواده ها و مراکز آموزشی مشخص میشود.

Keywords:

خودکارآمدی تحصیلی , الگوهای ارتباطی , خانواده , دانش آموزان