بررسی افت فعالیت کاتالیست کبالت با ارتقادهنده روتنیوم روی پایه آلومینا در سنتز فیشر تروپش

به استفاده از کاتالیست کبالت در تبدیل گاز طبیعی به فرآوردههای مایع اقبال زیادی وجود دارد. با توجه به حضور آب به عنوان یکی از مهمترین محصولات تبدیل فیشر–تروپش، و اثر مخرب این ماده روی فعالیت و طول عمر کاتالیست کبالت، در این کار به بررسی طول عمر کاتالیست کبالت و نقش عوامل مختلف در غیر فعال شدن پرداخته شده است. یک تست طولانی مدت روی کاتالیست به انجام رسیده است. دو مدل خطی و توانی برای وابسته کردن طول عمر کاتالیست به زمان مورد استفاده قرار گرفته است. بررسی ها نشان میدهد که مسمومیت کاتالیست و همچنین سینترینگ مکانیسم های اصلی غیر فعال شدن نیستند. به این ترتیب با توجه به فشار جزئی نسبتاً بالای آب، اثر آب به عنوان تنها عامل ایجاد افت فعالیت با زمان باقی میماند. از نتایج مدلهای حاصله میتوان برای تعیین زمان احیای مجدد کاتالیست استفاده کرد.

Keywords:

سنتز فیشر تروپش , کاتالیست کبالت , غیرفعال شدن , مدل غیر فعال شدن