شعر شیعی در عصر عباسی اول

ادبیات شیعی یکی از شاخه های ادبیات متعهد جهان اسلام می باشد، در طول تاریخ محبان اهل بیت(ع)آثار فاخری از شعر شیعی از خود بجای گذاشته اند،که عشق به اهل بیت (ع) انگیزه اصلی برایخلق این آثار بوده است.پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل مضامین و اسالیب شعر شیعی در یک از برهه های تاریخی)عصر عباسی اول(پرداخته است.شعر شیعی در گذر زمان همواره در تحول و تکاملبوده است و دارای شیوه ها و سبک های گوناگونی است. شاعران شیعی عصر اول عباسی، در انتقال مضامین به مخاطب، سعی در انتخاب الفاظ ساده و روان داشته اند تا فهم شعر را برای عامه مخاطبانآسان نمایند. آنان در قصیده های خود به ساختار شکنی در مطلع و مقطع پرداخته اند و برای دفاع از آرمانهای خود از آیات قرآن و احادیث استفاده کرده اند.شاعران متعهد شیعی، ضمن بیان عقاید خود،استدلال های مخالفان را به نقد کشیده اند و بدین گونه، باب احتجاج را بر روی شعر گشودند. ایشان در ضمن صور خیال گوناگونی همچون: تشبیه، استعاره، کنایه و مانند آنها را به کار برده اند و از صنایعبدیعی همچون: تضاد، مراعات نظیر و مانند آن استفاده کرده اند. که همه ی این ها، بیانگر توان شعری ایشان و قرار دادن شعر در خدمت رسالت فکری است.

Keywords:

ادب عصرعباسی , شعر شیعی , ادبیات متعهدصور خیال , مضامین