بهسازی و نوسازی بافت فرسوده با رویکرد توسعه پایدارد مطالعه موردی : محدوده پاسداران و جانبازان شهر شیروان

شهرشیروان ازجمله شهرهایی است که ازمشکلات بافت فرسوده رنج می برد مناطق دارای بافت فرسوده به عنوان هسته اولیه شهر بوده و دارای قدمتی تاریخی می باشد دراین پژوهش به وضعیت ابنیه و مساکن بافت ازنظر کمی و کیفی پرداخته میشود و اینکه ایا بهسازی و نوسازی بافت فرسوده موردمطالعه محدوده پاسداران و جانبازان شهرشیروان میتواند درتوسعه پایدارآن تاثیر گذارباشد هدف ازاین تحقیق ارایه راهکارهایی جهت بهبود وضعیت اجتماعی اقتصادی کالبدی ساکنین محدوده خیابان پاسداران و جانبازان شهرشیروان ارایه راه حل هایی جهت برطرف کردن مشکلات ناشی ازفرسودگی و ایجادزمینه های مطالعات بعدی می باشد جامعه اماری این پژوهش مناطق دارای بافت فرسوده را شامل میشود که براساس براورد جمعیت حدود332پرسشنامه تکمیل شده است و سپس با شناسایی این مناطق که درمحدوده موردمطالعه وجود دارند پرسشنامه های مربوط به نحویه مشارکت مردمی دربهسازی و نوسازی بافت های فرسوده محدوده موردمطالعه شهرتکمیل و نتایج مورد بررسی قرارگرفته اند روش تحقیق دراین مقاله تحلیلی پیمایشی است جمع اوری داده ها با شیهوه کتابخانه ای و میدانی و تجزیه و تحلیل داده ها بااستفاده ازنرم افزار SPSS صورت گرفته است و درنتیجه این پژوهش نشان میدهد که دربافت موجود پایین بودن کیفیت ابنیه مصالح ساختمانی عرض کم معابر وضعیت نامطلوب اشتغال و درامد ساکنین ناهنجاریهای اجتماعی و .. وناتوانی دراحیا و نوسازی این بافت باعث شده است که این بافتها به بخشی ازشهر که دارای شکل نازیبا و مکانهایی که روزبروز برمشکلات آنها افزوده میشود تبدیل شوند بنابراین چاره جوی برای رفع این مشکلات ضروری می باشد

Keywords:

بافت فرسوده , نوسازی , بهسازی , توسعه پایدار , محدوده پاسداران وجانبازان شهرشیروان