عوامل مرتبط با مر گومیر از تولد تا یکسالگی در بر ههای مغانی

در این پژوهش از رکوردهای زندهمانی 9700 راس بره، حاصل از 735 راس قوچ و 8082 راس میش گله ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند مغانی طی سالهای 1365 تا 1390 استفاده گردید. توزیع فراوانی علل حذف و تابع توزیع زندهمانی برهها تا یکسالگی با برنامهSAS)2000 (برآورد شد. نتایج بیانگر حذف 81/49 درصد از کل برهها تا یکسالگی بنا به دلایلی همچون بیماری، عدم خلوص نژادی، و مانند اینها، از گله است. میزان تلفات طی بازهزمانی از تولد تا یکسالگی 81/20 درصد برآورد شد که بهترتیب 03/8 درصد در سهماهه اول عمربرهها، 5/7 درصد سهماهه دوم، 43/4 درصد سهماهه سوم، و 85/0 درصد در سهماههچهارم زندگی برهها اتفاق افتاده است. زندهمانی تجمعی برهها بر مبنای این درصد میزان مرگومیر، از تولد تا یکسالگی 19/79 درصد برآورد شد. رگرسیون میزان زندهمانی برهها ازتولد تا یکسالگی بیانگر کاهش 77/1 درصد ماهانه از زندهمانی برههای این نژاد است. بیشترین مرگومیر برهها بهترتیب مربوط به ماههای اول، پنجم، دوم، چهارم، ششم، و نهم از عمر برهها بوده است. میزان تلفات در سهماهه اول و دوم زندگی برهها در مقایسه با سهماهه سوم و چهارم زندگی به دلایل بارندگی و سرمای زیاد مناطق قشلاقی بالاتر است.

Keywords:

برههای مغانی , زندهمانی , طول عمر , مرگومیر