تاثیر سطوح مختلف انرژی بر عملکرد، اجزای لاشه و برخی فراسنجههای خونی درجوجههای گوشتی نر سویه آرین در شرایط القای آسیت

در این آزمایش با استفاده از طرح بلوکهای کامل تصادفی تاثیر سه سطح انرژی در چهار تکرار شامل؛ 1-سطح انرژی جیره برابر راهنمای سویۀ آرین، 2-کاهش سطح انرژی جیره به میزان 111کیلوکالری در دورۀ آغازین و 151 کیلوکالری در دورۀ رشد و پایانی نسبت به راهنمای سویۀآرین، 3 -کاهش سطح انرژی جیره به میزان 211 کیلوکالری در دورۀ آغازین و 311 کیلوکالری در دورۀ رشد و پایانی نسبت به راهنمای سویۀ آرین بر عملکرد و پیشگیری از عارضۀ آسیت 01قطعه جوجۀ گوشتی نر در طول شش هفته بررسی شد. در طول آزمایش وزن بدن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی، درصد تلفات و شاخص تولید تعیین شد. در 35 روزگی هماتوکریت و فراسنجههای خونی اندازهگیری شد. در پایان آزمایش ویژگیهای لاشه و نسبت بطن راست به کل بطن تعیین و مقایسه شد. کاهش سطح انرژی جیره افزایش وزن بدن و مصرف خوراک را افزایش داد )15/1> P .)هزینۀ خوراک به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن با کاهش سطح انرژی جیره کاهش یافت )15/1> P .)کاهش انرژی جیره مقادیر هموگلوبین، و هماتوکریت را کاهش داد )15/1> P )و سطح کورتیکواسترون افزایش یافت )15/1> P .)هورمون T3 تحت تاثیرکاهش انرژی جیره قرار نگرفت ولی T4 با کاهش سطح انرژی جیره افزایش یافت )15/1> P )و همچنین نسبت T3 به T4 با کاهش سطح انرژی جیره کاهش یافت )15/1> P .)با توجه به نتایج کاهش سطح انرژی جیره بهصورت تیمار شمارۀ 2( یادشده در بالا از لحاظ عملکرد و شاخصهای مرتبط به آسیت بهتر از دو گروه دیگر بود.

Keywords:

انرژی جیره , آسیت , جوجههای گوشتی , عملکرد