استراتژی های بهینه سازی مصرف انرژی مبتنی بر الگوریتم ژنتیکدر شبکه های حسگر بی سیم

مسایل مختلف تحقیقاتی شبکه حسگر بی سیم از جمله حفاظت انرژی ، اشکال در نصب ، پروتکل های مسیریابی ، کیفیت خدمات QOS مدیریت ، امنیت ، مصرف انرژی و غیره ، به طور ذاتی با یکدیگر در تضاد هستند و از این رو نیاز به استراتژی های بهینه سازی است که قادر به کاهش اهداف متضاد مانند طول عمر شبکه ، پوشش گره و قابلیت اطمینان سازی درمیان دیگر اهداف باشد. در این مقاله ما چگونگی استفاده از الگوریتم های ژنتیک برای مدلسازی حسگرهای ارتباطی به منظور خوشه بندی و مسیریابی و حل مشکلات بهینه سازی مصرف انرژی را بررسی کرده همچنین به ارزیابی عملکرد های مختلف بهینه سازی مبتنی بر استراتژی GAS می پردازیم . مشاهدات ما نشان می دهد که در حالیکه تعدادی از الگوریتم ها سعی دارند تا بر اساس برخی معیارها بهترین سرخوشه ها و مسیر جریان ها را انتخاب نمایند ، اما این فرایند به طور معمول مسیرهای ارتباطی بیشتری را بوجود می آورد که به نوبه ی خود منجر به اتلاف بیشتر انرژی می شود. پیشنهاد ما این است که در تحقیقات آینده به منظور شکل دادن و مدلسازی گره های حسگر ، تمرکز بیشتر بر استفاده از مدل تصادفی امور شبکه بوده و سپس به منظور ایجاد پایگاه ، مصرف انرژی توسط یک گره حسگر با حداقل میزان سرریز در ارتباطات پیش بینی شود

Keywords:

شبکه حسگر بی سیم , الگوریتم ژنتیک , استراتژی بهینه سازی , خوشه بندی , طول عمر , مسیریابی