زنان حاشیه نشین و بازتولید خشونت در روابط اجتماعی

امروزه نقش زنان در جامعه و حضور آنان در عرصه های مختلف اجتماع تبدیل به یکی از موضوعات مهم در حوزه سیاست گذاری اجتماعی شده است. از طرفی شهرنشینی فزاینده و در پی آن گسترش مناطق حاشیه نشینی و تجمع بخش عظیمی از جمعیت شهرها در این مناطق چالش مهمی در مسیر توسعه پایدار شهری ایجاد نموده است. تنوع و گستره آسیب های اجتماعی در این مناطق ضرورت توجه به نقش زنان هم به عنوان آسیب دیده و هم به عنوان کارگزار را بیش ازپیش مقتضی ساخته است. در این مطالعه که به روش پیمایشی انجام شده، دو منطقه حاشیه ای شهر کرمانشاه به نام های جعفرآباد و دولت آباد ازنظر خصوصیات و الگوی خشونت در بین جوانان موردبررسی قرارگرفته است. هدف از مطالعه، شناسایی زنجیره عواملی بوده است که به رفتارهای خشونت آمیز منتهی می گردد. در این میان نقش زنان در بازتولید خشونت در مناسبات اجتماعی درون خانواده به طور ویژه بررسی شده است. جامعه آماری پژوهش را جوانان 15 تا 29 ساله ساکن در این دو ناحیه تشکیل می دهند که از میان آنان 384 نفر به روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده اند. بر اساس نتایج پژوهش، خشونت فیزیکی در بین جوانان حاشیه نشین بیشتر است. پسران خشن تر دارای تجربه خشونت بیشتری از سوی والدین خود در کودکی هستند اما خشونت آنان بیشتر متوجه خواهرانشان است. به عبارت دیگر، دختران خانواده دریافت کنندگان اصلی خشونت برادران خود هستند. نتایج پژوهش موید آن است که چرخه خشونت در مناسبات اجتماعی از خانواده آغاز می شود. زنان در پرورش فرزندان خشن نقش دارند اما خشونت به وجود آمده گریبان گیر نسل بعدی خود آنان است.

Keywords:

زنان , خشونت , حاشیه نشینی , کرمانشاه