بررسی نقش تعلق مکانی زنان بر احساس امنیت در محلات شهر سبزوار (مطالعه موردی: محلات پایین و بالای شهری)

حضور اختیاری انسان در جامعه، نقش بسیار مهمی در جهت ایجاد تعاملات و روابط اجتماعی ایشان دارد، و این نوع از حضور زمانی رخ می دهد که افراد شرایط محیط بیرونی خود را مساعد حس کنند. احساس امنیت نیز یکی از مهمترین شرایط مساعد، جهت حضور اختیاری بوده است؛ و از سوی دیگر، احساس دلبستگی به مکان، علاوه بر اینکه شمار روابط و تعاملات همسایگی را افزایش داده، بر ایجاد نگرش مثبت انسان نسبت به محله و مکان زندگی خویش تاثیرگذار می باشد. بدین ترتیب هدف پژوهش حاضر، واکاوی نقش تعلق مکانی بانوان بر احساس امنیت ایشان در محلات مختلف شهری، اعم از بالا و پایین شهر، در شهر سبزوار می باشد. در این راستا، میانگین احساس تعلق به مکان و احساس امنیت، در هر یک از محلات شهری مشخص شده و سپس تعیین رابطه ی بین میانگین-های احساس امنیت در هر یک از محلات مختلف پایین و بالای شهری (و همچنین بافت های جدید و قدیم) انجام گرفته؛ و در انتها، به تبیین نقش تعلق مکانی زنان در میزان احساس امنیت در محله ایشان پرداخته شده است. پژوهش حاضر، به لحاظ روش، توصیفی- تحلیلی و به لحاظ ماهیت، کاربردی می باشد. گردآوری داده ها نیز، پیمایشی بوده که با استفاده از ابزاری چون پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه آماری، تمامی بانوان 18 تا 65 سال شهر سبزوار، و حجم نمونه نیز 200 نفر بوده، هدف و سایت مورد نظر، مقایسه تطبیقی محلات پایین و بالای شهر و همچنین بافت های شهر قدیم و جدید آن هستند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که 48 درصد بانوان شهر سبزوار نسبت به امنیت محله خویش احساس خوشایندی داشته، و 57 درصد از ایشان نیز نسبت به محله خود، از احساس تعلق مکانی بیشتری برخوردارند. بدین ترتیب و بر اساس آزمون های انجام شده، از سویی، داشتن نگرش مثبت نسبت به مکان زندگی خویش، موجبات افزایش حس امنیت محله در بین زنان این شهر را فراهم می-کند؛ و از سوی دیگر، احساس تعلق به محله در هر یک از محلات شهری با توجه به ویژگی های کالبدی- اجتماعی آن، متفاوت می باشد.

Keywords:

احساس امنیت محله- همسایگی , تعلق مکانی , محلات شهری , زنان , سبزوار