بررسی غلظت فلزات سنگین و پیامد های زیستمحیطی آن ها در رسوبات سطحی در قسمت میانگذر دریاچه ارومیه بهعنوان منبع ریزگردها

دریاچه ارومیه بزرگترین دریاچه داخلی ایران، در طی سالهای اخیر، در اثر دخالتهای انسانی و طبیعی رو به نابودی و خشک شدن رفته و در پی آن حجم عظیمی از رسوبات و نمک در اراضی خارج شده از زیر سطح آب برجای مانده است. رسوبات سطحی و نمک دراراضی خشک شده دریاچه ارومیه پتانسیل تبدیل شدن به ریزگرد در پی فرسایشهای بادی را دارند. با توجه به جهت وزش بادها و مورفولوژی منطقه، این ریزگردها میتوانند در مساحت زیادی بهویژه در مناطق شهری با تجمع زیاد جمعیت انسانی، گسترش یابند. عناصر و ترکیبات مضر در این ریزگردها بهعنوان خطری بالقوه مطرح میباشند. برای تعیین اثرگذاری عناصر مضر بهویژه فلزات سنگین مقادیر این عناصر در رسوبات سطحی دریاچه ارومیه بهصورت موردی در قسمت میانگذر در سه ایستگاه مورد بررسی قرار گرفت. اثرات زیستمحیطی که این رسوبات نمکدار حاوی فلزات سنگین پس از تبدیل شدن به ریزگردهای احتمالی میتوانند بر سلامت ساکنان مناطق اطراف ایجاد کنند، مورد بحث قرار گرفت. نتایج نشان داد که غلظت فلزات مس، نیکل و آرسنیک بیشتر از میانگین پوستهای بوده و نمونههای مطالعه شده از لحاظ وجود این عناصر نسبت به مقادیر پوستهای آلوده میباشند.