بررسی اثر مشخصات فنی مصالح سنگی درکاهش مقدار قیر بهینه مخلوط های آسفالتی

میزان مصرف قیر در مخلوطهای آسفالتی گرم در روسازی راهها از لحاظ فنی و اقتصادی بسیار مهم می باشد. از طرفی نوع مصالح سنگی بر روی قیر بهینه مخلوط های آسفالتی تاثیر می گذارد. بدین منظور در این مقاله مصالح دوازده معدنمختلف سنگی در استان آذربایجان شرقی، مورد انتخاب قرار گرفت و آزمایش های دانه بندی، ارزش ماسه ای، شاخص تورق، درصد افت وزنی در مقابل سایش به روش لوس آنجلس، درصد افت وزنی در مقابل سولفات سدیم، درصد اندود قیربه مصالح سنگی، وزن مخصوص حقیقی، وزن مخصوص ظاهری و درصد جذب آب مصالح سنگی مانده روی الک 8 و 200صورت گرفت. آنگاه درصد قیر بهینه برای هریک از مصالح سنگی تعیین شد. بررسی نتایج نشان داد که با افزایش ارزش ماسه ای، در صد قیر بهینه تغییر می یابد، به طوریکه کاهش 5 درصد ارزش ماسه ای می تواند منجر به کاهش 7 کیلوگرم مصرف قیر در هر تن آسفالت شود. از طرفی هر چقدر وزن مخصوص حقیقی مصالح بیشتر می شود، قیر بهینه کاهش می یابد. همچنین با افزایش تورق و درصد سایش مصالح سنگی، قیر بهینه تقریبا افزایش می یابد. آزمایش ها نشان دادندکه برای کاهش میزان درصد قیر بهینه، مصالح سنگی بایستی طوری انتخاب شوند که وزن مخصوص افزایش یابد، درصدجذب آب )مخصوصا در مصالح رد شده از الک نمره 8 و مانده روی الک 200 ( و درصد تورق مصالح کاهش یافته و ارزش ماسه ای نیز افزایش یابد. با توجه به اینکه در مصالح مورد آزمایش، کمترین مقدار قیر بهینه، 3 / 5 درصد برای لایه توپکا بادرصد سایش 18 درصد و با ارزش ماسه ای 66 درصد در وزن مخصوص kg/m3 676 / 2 رخ می دهد، بنابراین می توان کمترین قیر مصرفی را در پروژه های آسفالتی در هرسال در منطقه مورد مطالعاتی بدست آورد .

Keywords:

مخلوط آسفالتی , قیربهینه , ارزش ماسه ای , وزن مخصوص مصالح , درصد جذب آب