بررسی تاثیر پیش پوشش سنگدانههای آسفالت با امولسیون بر پارامترهای مارشال و میزان قیر بهینه

منظور از طرح اختلاط آسفالت تعیین بهترین مخلوط قیر و مصالح سنگی است که ضمن داشتن بیشترین پایداری، تولید انبوه آن نیز اقتصادی باشد. یکی از پرکاربردترین روشهای طرح اختلاط آسفالت در ایران روش طرح اختلاط مارشال میباشد. هدف کلی از انجام آزمایشهای مارشال انتخاب مناسبترین و باصرفهترین درصد مصالح سنگی و قیر است. مناسبترین درصد قیر عبارت است از درصد قیری که آسفالت بر مبنای آن دارای بهترین مشخصات باشد، یعنی وزن مخصوص و مقاومت فشاری آن به حداکثر نزدیک، درصد حجمی فضای خالی آسفالت حدود چهار درصد و سایر مشخصات آسفالت نیز در حدود استاندارد قرار گیرد. در این پژوهش تاثیر استفاده از قیر امولسیون به عنوان پوشش سنگدانه بر پارامترهای مارشال و میزان قیر بهینه بررسی شده است. نمونههای مخلوط آسفالت گرم با یک نوع سنگدانه (آهکی)، قیر 60-70 و امولسیون به عنوان ماده پوششی سطح سنگدانه ساخته شدند و طبق استاندارد ASTM-D1559 تحت آزمایش قرار گرفتند و سپس با نمونههای ساخته شده مشابه بدون امولسیون مقایسه شدند. نتایج این پژوهش نشان میدهد که پوشش امولسیون مورد استفاده باعث کاهش درصد قیر بهینه، افزایش مقاومت، کاهش روانی و بهبود سایر خواص آسفالت شده است.

Keywords:

طرح اختلاط , قیر امولسیون , مقاومت مارشال , روانی , درصد قیر بهینه