بررسی و تعیین کارایی بانکهای دولتی و خصوصی و عواملموثر بر کارایی آنها

هدف این مقاله برآورد کارایی صنعت بانکداری در ایران و سنجش عوامل موثر بر آن می باشد. در این تحقیق از اطلاعات ده بانک دولتی، شامل شش بانک تجاریغیر تخصصی دولتی (ملت، تجارت، رفاه، صادرات، ملی و سپه) و چهار بانک تخصصی دولتی (توسعه صادرات، مسکن، کشاورزی و صنعت و معدن) و چهاربانک خصوصی (پارسیان، اقتصادنوین، سامان و کارآفرین) برای دوره زمانی 1386-1382 استفاده گردیده است و با در نظر گرفتن بانک به عنوان واسطه وبکارگیری شیوه پارامتری SFA تابع سود کاب داگلاس به رتبه بندی کارایی پرداخته شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که میانگین کارایی بانک های خصوصی از بانک های دولتی بیشتر است و بان کهای تخصصی دولتی به طور میانگین کارایی بیشتری نسبت به بانکهای تجاری دولتی دارند. سپس عوامل تعیین کننده کارایی مورد ارزیابی قرار گرفت و مشخص گردید که تخصصی بودن فعالیتها و مالکیت خصوصی تاثیر مستقیم بر کارایی دارند ولی تعداد پرسنل و دارایی های کل به عنوان نمادی از اندازه رابطه منفی با کارایی بانکها دارند.متغیر های تسهیلات، سرمایه گذاریها و هزینه سرمایه مالی (سودهای پرداخت شده روی سپرده ها) بر میزان کارایی تاثیر داشت هاند در حال یکه متغیرهای ارزش سرمایهفیزیکی، قیمت نیروی کار و سپرده های نزد سایر بانکها بر میزان سود تاثیری نداشته اند

Keywords:

کارایی , صنعت بانکداری , تابع سود کاب داگلاس , عوامل تعیینکننده کارایی