در این مطالعه عملکرد
مدل CROPWAT با شرایط مدیریتی صحرایی
کم آبیاری ذرت در مناطق قزوین( در سال های 2000 و 2001 ) و
شهرکرد (در سا ل 2004 ) موردارزیابی قرار گرفت. برای تثبیت سه فاکتور تخلیه مجاز رطوبتی، ضریب گیاهی و ضریب عکس العمل به خشکی از روش های آماری و کالیبراسیون استفاده شد . مقادیر اندازه گیری شده (مزرعه ای) و نتایج پیش بینی شده توسط مدل شامل مقادیر نیاز آبیاری و عملکرد ماده خشک تولید شده (برای هر دو مزرعه آزمایشی قزوین و شهرکرد) و مقادیر عملکرد دانه تولید شده (تنها برای مزرعه قزوین) بااستفاده از شاخص های آماری محاسبه شد . توابع تولید به دست آمده نشان دادند که تأثیر
کم آبیاری بر عملکرد دانه نسبت به وزن ماده خشک بیشتر بوده است . میزان کاهش محصول پیش بینی شده توسط مدل در مزرعه قزوین، برای وزن ماده خشک به ترتیب برابر با 22/5 و 25/1 درصد برای تیمار 60 درصد آب قابل دسترس و 29 و 30 درصد برای تیمار 80 درصد آب قابل دسترس در سال های 79 و 80 بود. پیش بینی مدل برای میزان کاهش محصول وزن ماده خشک در تیمارهای 60 و 80 درصد آب قابل دسترس به میزان 91 و 85 درصد مقادیر کاهش محصول اندازه گیری شده صحیح بود که برای عملکرد دانه این مقادیر به ترتیب 85 و 82 درصد می باشد. همچنین در مزرعه شهرکرد، میزان کاهش محصول پی ش بینی شده توسط مدل برای وزن ماده خشک به ترتیب برابر با 19/2 و 22/7 درصد در تیمارهای 50 و 40 درصد آب قابل دسترس در سال 83 بوده است . با توجه به نتایج به دست آمده برای کارایی مصرف آب می توان گفت که تیمار 50 درصد درهر دو مزرعه در بهترین وضعیت از نظر میزان تولید ماده خشک و دانه از نظر مقدار ماده تولیدی در واحد حجم آب آبیاری قرار دارد.