تعیین دقیق تراز سطح آب در دهانه های آبگیر شبکه های آبیاری و زهکشی با استفاده از روشهای تجربی در برآورد رابطه دبی_اشل

نظر به اهمیت نقش دهانه های آبگیر در شبکه های آبیاری و زهکشی و همچنین تاثیر نوسانات سطح آب رودخانه در عملکرد دهانه های آبگیری که در حاشیه رودخانه ها احداث می شود،برآورد یک رابطه دبی _اشل مناسب برای رودخانه در آن محل ضرورت می یابد.برای تعیین تراز سطح آب با دبی های مختلف در محل دهانه آبگیر نیاز به اجرای مدل های ریاضی می باشد که ممکن است در مراحل اولیه مطالعات داده های مورد نیاز نظیر مقاطع عرضی واندازه ذرات بستر و...برای تعیین آن در اختیار نباشد.روش دیگر فرض جریان یکنواخت و استفاده از روابطی نظیر معادله مانینگ می باشد که در این رابطه ضریب زبری صرفا به اندازه ذرات وابسته است. راه حل دیگر استفاده از روش های تجربی برآورد رابطه دبی _اشل همچو ن روش های اینشتن و بارباروسا،شن و وایت و همکاران ،در ایستگاه های هیدرومتری می باشد.با استفاده از اطلاعات موجود در ایستگاه و محاسبات انجام شده، مشاهده شد که روش وایت و همکاران از دقت مناسب تری نسبت به دو روش دیگر برخوردار است.

Keywords:

دهانه آبگیر , شبکه های آبیاری و زهکشی , رابطه دبی_اشل , فرم بستر , ایستگاه هیدرومتری