ملاحظات زیست محیطی درآبزی پروری با نگاه توسعه پایدار در استان چهار محال و بختیاری

آبزی پروری یکی از منابع اصلی تامین غذا برای بشر میباشد از کل تولید محصولات شیلاتی دردنیا 40درصد آن ازآبزی پروری تامین می گردد ودر ایران نیزباتوجه به مزایای آن بخصوص سود آوری وتقاضای سرمایه گذاری در مناطق کمترتوسعه یافته زمینه اشتغال بالایی را دربخش کشاورزی بوجود آورده است. ازطرفی باتوجه به کاهش ذخایر دریاها وتقاضای بازار وافزایش سرانه مصرف اهمیت آن دوچندان گردیده است.استفاده ازتکنولوژی وفناوری های نوین وتجهیزات مکانیزاسیون باعث گردیده در ایران آبزی پروری به یک صنعت بزرگ طی یک دهه گذشته تبدیل گردد. لذا تراکم بالادر استخرهای پرورشی ماهی قزل آلای رنگین کمان درمنابع آبی آبهای سطحی وکاهش دبی آب دراین منابع طی چند سال گذشته باتوجه به خشکسالی های اخیر باعث گردیده پساب ناشی از مزارع تکثیر وپرورش ماهی خسارات زیادی را به اکوسیستم رودخانه ها وارد نماید.بنابر این توجه به کنترل و تصفیه پسآب وارده از این مزارع به منابع آبی مورد استفاده جهت حفظ اکوسسیتم رودخانه لازم وضروری میباشد ونیاز است باهماهنگی دستگاه های متولی وصاحبان مزارع پرورش ماهیاین برنامه کنترل پساب ها تهیه واجرا گردد