پدیده شیارشدگی جاده ای و آزمون MSCR

به منظور اطمینان از عملکرد مثبت قیرهای جاده ای، بنگاه های بزرگ مشارکت کننده در پروژه های ساخت بزرگراه ها قرار براین گذاشتند که از مواد خاصی برای اصلاح ساختار قیر جاده ای استفاده کنند، ولی آزمون های مورد استفاده برای کنترل کیفیت قیر ماهیت تجربی داشته و در طول سال های متمادی عملکرد نسبی خوبی نیز داشته اند، اما هرچقدر که زمان بیشتر می گذرد انتظارات بیشتر یا اطمینان از عملکرد بهتر قیر در سیستم بزرگراهی مورد نیاز است. افزایش حجم ترافیک جاده ها و از آن مهمتر افزایش بارهای ترافیکی وارد شده به بزرگراه ها شرکت های راهسازی را موظف به استفاده از اصلاح کننده هایی برای افزایش طول عمر و بهبود ساختار قیرکرد. با استفاده از تست های تجربی قبلی مانند آزمون های درجه بندی نفوذی و یا طبقه بندی براساس ویسکوزیته تاثیرات پلیمرهای مورد ا ستفاده قابل تشخیص نبود. با رشد فزاینده استفاده از قیرهای پلیمری، در آمریکا برنامه ای به اسم تحقیقات استراتژیک بزرگراهی SHRP با اضافه کردن چند آزمون دیگر به استاندارد AASHTO M320 توانست خواص قیرهای پلیمری را بخوبی بیان کند. این آزمون های جدید تحت عنوان آزمون های PG PLUS معرفی شدند. در این مقاله سعی شده که تا یکی از آزمون های این سیستم با نام آزمون MSCR معرفی شود.

Keywords:

آزمون های تجربی , اصلاح کننده های قیری , ریومتربرش دینامیکی , بازگشت الاستیک