بررسی ضوابط و سیاستگذاریهای مدیریت بصری شهری در قوانین و اسناد توسعه شهری ایران

امروزه شهرهای ایران بیش از هر زمان دیگری از بی نظمی و آشفتگی مدیریت بصری رنج می برند، از کالبد ساختمانها گرفته تافعالیتها و رفتارهای انسانی همه تحت تاثیر نگرش بصری و کالبدی، اقتصادمحور است. هدف تحقیق حاضر بررسی ضوابط وسیاستگذاریهای مدیریت بصری شهری در قوانین و اسناد توسعه شهری ایران است. روش تحقیق حاضر از نوع کاربردی و روش مطالعه کیفی، تبیینی و توصیفی- تحلیلی است. برای گردآوری مطالب این تحقیق از ابزارهای کتابخانهای و اسنادی استفاده شده است سپس با بررسی آثار و اسناد موجود به تحلیل دادههای مختلف پرداخته شده است. نتایجی که از بررسیهای نظری موضوع حاصل شد، نشان میدهد که مدیریت بصری شهرهای امروزی ایران بهخصوص شهرهای بزرگ و تاریخی میبایست در قالب طرحهای توسعهی شهری، طرح چارچوب استراتژیک مدیریت بصری را برای بهبود کیفیت بصری شهر تهیه نمایند. این طرح که مبتنی بر شناختویژگیها و ابعاد مختلف خود بوده و بر اساس ارزیابی کیفیت شهر در سه سطح مدیریت بصری کلان، میانی و خرد شکل میگیرد.نتایج این پژوهش پیشنهاد مینماید که چارچوب در مقیاس کلان، قابلیتهای بصری شهر متناسب با شرایط طبیعی آن مورد بررسی قرار داده سپس، در مقیاس میانی به مناطق ویژه و هویتمند شهر پرداخته و برنامههایی اجرایی در مقیاس خرد کیفیت فضاها ونماهای شهری را ارایه نماید.

Keywords:

مدیریت بصری , شهر , سیاستگذاری , قوانین , طرحهای توسعه