بررسی سازه های هیدرولیکی کهک و زهک بر پروفیل طولی رودخانه سیستان

تنها منبع تامین آب دشت سیستان رودخانهی هیرمند است که از افغانستان سرچشمه می گیرد. موقعیت خاصمرزی رودخانه ی هیرمند باعث گردیده تا شرایط جریان از خارج مرزهای جغرافیایی کشور تعیین گردد. رودخانه هیرمنددر مرز ایران و افغانستان به دو شاخه سیستان و پریان مشترک تقسیم می شود. افزایش آبگیری رودخانه سیستان ازهیرمند همواره یکی از اهداف اساسی برای توسعه بخش کشاورزی در دشت سیستان می باشد. شناخت مشکلاترسوبگذاری ناشی از ساخت سازه های هیدرولیکی در رودخانه ها، ابزاری مناسب در راستای بهره برداری بهتر از اینسازه ها می باشد. رسوبگذاری بستر رودخانه سیستان افزایش پتانسیل ایجاد سیل و کاهش میزان آبگیری رودخانهسیستان را به دنبال داشته است. تغییرات یکنواخت رسوبگذاری بر بستر رودخانه سیستان از سد زهک تا دو شاخهآبگیری از هیرمند مشخص می سازد که افزایش بستر در بالادست سد کهک تحت تاثیر نحوه بهره برداری از سد زهکبوده است. به منظور کاهش رسوبگذاری در بستر رودخانه سیستان بایستی علاوه بر تهیه دستورالعمل بهره برداری ازسازه های موجود، رسوبگذاری ایجاد شونده بر بستر رودخانه را با انجام لایروبی سیستماتیک همانند دوره های گذشته درتاریخچه رودخانه کنترل نمود.

Keywords:

رودخانه سیستان , سد انحرافی , رسوبگذاری , کاهش آبگیری , تغییرات بستر