پیوند معماری و سازه با استفاده از محیط طراحی پارامتریک کارامبا (طرح موردی: پوشش ورزشگاه آزادی)

استراتژی نرم افزارهای طراحی پارامتریک، بر تولید حجم در حوزه معماری تمرکز دارد. این نرم افزارها به کاربر اجازهمی دهند گستره وسیعی از احجام متفاوت را بدون زحمت زیاد بیازماید. در گام های اول طراحی که اهداف معماری متعدد(و معمولا در تضاد با هم) پیگیری میشوند و نتیجه باید بهترین راه حل ممکن باشد، قابلیت های نرم افزار پارامتریک بهکمک معمار می آید. در حال حاضر کاربردهای نرم افزار پارامتریک در حوزه طراحی سازه بسیار محدودند. دلیل این امر بهروش متداول و سنتی پروژه های ساختمانی بر می گردد که معمار حجم نهایی را در اختیار مهندس سازه قرار می دهد تا آنرا تحلیل کند. هدف برنامه های محاسبه اجزای محدود رایج، تحلیل سازهای آماده است که در فرایند طراحی تغییر چندانیایجاد نمی کند؛ در صورتی که معماران معاصر، احجام پیچیده و غیر معمولی طراحی می کنند که لازم است در مراحل اولیهطراحی، ایستایی سازهای آنها تخمین زده شود. راه حل آرمانی این مساله، دستیابی به فرایندی است که در آن بازخوردهایمیان طراحی معماری و طراحی سازه به صورت بلادرنگ پیش بینی شود. در این صورت معمار می تواند یک پارامتر را تغییردهد و اثر آن را بر کارایی سازه بسنجد. برنامه کارامبا چنین قابلیتی را در اختیار طراح قرار میدهد. در این پژوهش ابتداویژگی ها و فرایند این برنامه شرح داده می شود و سپس به کمک این نرم افزار سازهای به عنوان پوشش ورزشگاه آزادیطراحی و شبیه سازی می شود. این سازه که با توجه به مشخصات و محدودیت های فعلی ورزشگاه طراحی شده است، بابهره گیری از الگوریتم ژنتیک، بهینه سازی شده و در طی این فرایند بازخوردهای حاصل از بهینه سازی به صورت آنی و درحالت مدل سه بعدی به طراح معماری کمک می کند تا به نتیجه قابل قبول برسد.

Keywords:

تکنولوژی معماری , طراحی پارامتریک , بهینه سازی سازه , کارامبا , الگوریتم ژنتیک , ورزشگاه آزادی