نقش میانجی گرایانه احساس انسجام روانی در رابطه جهت گیری مذهبی با رضایتمندی زناشویی معلمان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی گرایانه احساس انسجام روانی در رابطه ی جهت گیری مذهبی با رضایتمندی زناشویی معلمان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری شامل کلیه ی معلمان مقطع ابتدایی منطقه تبادکان شهر مشهد در سال تحصیلی 94-93 بود که با روش نمونه گیری خوشه ای 250 نفر به عنوان نمونه،انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه ی جهت گیری مذهبی آلپورت، پرسشنامه ی رضایتمندی زناشویی اینریچ و مقیاس تجدید نظر شده ی احساس انسجام فلنسبرگ بود. داده ها با بهره گیری از روش های همبستگی پیرسون ، روش معادلات ساختاری آزمون t مستقل و با استفاده از نرم افزارهای lisrel و 22 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که مدل پیشنهادی، از برازش مناسب برخوردار است. جهتگیری مذهبی رابطه مثبت و معنیداری با احساس انسجام روانی و (01/0

رضایتمندی زناشویی (01/0

انسجام روانی و رضایتمندی زناشویی نیز رابطه مثبت و معنیداری وجود داشت (01/0

انسجام روانی بر رضایتمندی زناشویی نیز معنی دار بود. بر اساس یافته های پژوهش حاضر احساس انسجام روانی می تواند نقش میانجی در رابطه بین جهت گیری مذهبی و رضایتمندی زناشویی معلمان ایفا کند.

Keywords:

مذهب , انسجام روانی , رضایتمندی زناشویی , معلم