اثر بخشی مشاوره گروهی به شیوه شناختی رفتاری برتغییر سبک های ابراز هیجان

پژوهش حاضر به منظور تعیین اثر بخشی مشاور گروهی به شیوه شناختی رفتاری برتغییر سبک های ابراز هیجان دانش آموزان سال سوم متوسطه شهر شیراز انجام شدجامعه آماری این پ ژوهش را کلیه دانش آموزان دختر سال سوم متوسطه شهر شیراز را تشکیل می دهند. به این منظور ابتدا ا از این میان40 نفراز دانش آموزانی که سبک ابراز هیجان ناکارآمد داشتند، 24 نفر به عنوان گروه نمونه از بین جامعه آماری پژوهش انتخاب به صورتی تصادفی در دو گروه آزمایش (12 نفر) وکنترل(12 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش، مصاحبه نیمه ساختاری و پرسشنامه ابراز گری هیجانی کینگ وامونز (1990) و پرسشنامه کنترل هیجانی (ECQ) (راجر و نشور، 1987) ؛ پرسشنامه دوسوگرایی در ابراز هیجان (AEQ) (کینگ وامونز، 1990)بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود.گروه آزمایش 8 جلسه 1/5 ساعته برنامه مشاوره گروهی به شیوه شناختی رفتاری دریافت کردند. ولی گروه کنترل، هیچ برنامه ای دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایج تحقیق موید موثر بودن مشاوره شناختی رفتاری گروهی بر افزایش ابرازگری هیجانی و کاهش کنترل هیجانی و دوسوگرایی در ابراز هیجان دانش آموزان بود.

Keywords:

مشاور گروهی شناختی رفتاری , ابرازگری هیجان