صنعت ساختمان یکی از اشتغال زاترین صنایع در کشور است؛ لذا توجه به مسایل مربوط به ایمنی محیط کار و سلامت کارگران باید از درجه اهمیت بالایی برخوردار باشد. کانون های خطر در
کارگاه های ساختمانی بسیار متنوع و پیچیده می باشد. عدم توجه کارشناسانه به این موضوع می تواند آثار و تبعات جبران ناپذیری را برای گروه های مختلف کاری در بر داشته باشد. مطالعات انجام شده نشان می دهد پایین بودن سن افراد حادثه دیده با چاشنی بی احتیاطی فردی و بی تجربه بودن کارگران از یک سو و از سوی دیگر عدم آموزش کافی کارگران در بدو ورود به عرصه کار و عدم رعایت مسایل ایمنی و استفاده از تجهیزات معیوب بدون حفاظ دلیل بروز عمده حوادث در کارگاه ها می گردد که خود توجه بیشتر کارفرمایان و دستگاه های نظارتی ذیربط را می طلبد. از طرفی بکارگیری روش های نوین اجرایی برای ارتقا سطح ایمنی و بهداشت در کارگاه ها ، کنترل و نظارت بیشتر صلاحیت پیمانکاران ، اجباری شدن ساخت و ساز توسط مجریان دارای صلاحیت ، برگزاری دوره های آموزشی و صدور گواهی نامه ، ساماندهی کارگران ساختمانی و آموزش آنان و داشتن مدرک مهارتی ، ساماندهی و نظارت بر مسایل فنی و ایمنی ، اعمال دستوراعمل های ایمنی توسط سازمان نظام مهندسی و هماهنگی سازی فعالیت ارگانهای نظارتی و همچنین شناسایی توجه بیشتر به کانون خطر ( جوشکاری – اجرای اسکلت و پوشش سقف و ...) جهت جلوگیری از بروز حوادث بسیار حایز اهمیت می باشد