بررسی اثر حضور ترک بین وجهی بر استحکام اتصالات چسبی تک لبه ای
Publish place: 16th international conference of Iranian Aerospace Society
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 562
This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AEROSPACE16_264
تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396
Abstract:
مزایای متعدد اتصالات چسبی سبب گسترش آنها در صنایع هوافضا وخصوصا صنعت هواپیماسازی و جایگزین کردن آن با اتصالات مرسوم و سنتی شده است. از این رو این اتصالات در دهه های اخیر از سوی محققان بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثرحضور ترک بین وجهی بر استحکام اتصالات چسبی تک لبه ای می باشد.بدین منظور مجموعه ای از اتصالات تک لبه ای با طول اتصال و طول ترک متفاوت با استفاده از چسبنده آلومینیومی و یک چسب پایه اپوکسی ترد ساخته شد. اتصالات مذکور سپس تحت آزمون کشش قرار گرفتند. درادامه بر اساس نتایج بار شکست آزمایشگاهی، اندرکنش طول اتصال و طول ترک بر بار شکست اتصالات مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه نیز با استفاده از تحلیل المان محدود و بر اساس روابط مکانیک شکست الاستیک خطی نتایج آزمایشگاهی از دید زاویه ترکیب مود مورد بررسیقرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده مشخص گردید که فارغ از طول اتصال، طول موثر اتصال که از تفریق طول ترک از طول اتصال حاصل می شود تعیین کننده مود بارگذاری در نوک ترک می باشد. لذا مقادیر انرژی شکست مربوط به مود یک و دو برای اتصالات با طول موثر مشابه، یکسانمی باشد. همچنین بر اساس تحلیل بار شکست مشخص شد که در اتصالات با طول موثر یکسان، اتصالی که طول ترک بزرگتری دارد به دلیل حضور مقادیر بزرگتری از تنش پوست کنی، بحرانی تر می باشد.
Keywords:
اتصالات چسبی تک لبه ای/ ترک/ مکانیک شکست الاستیک خطی/ ترکیب مود I/II -بار شکست
Authors
سیدعلی بحرینیان
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک آزمایشگاه تحقیقاتی خستگی و شکست، دانشکده مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران
علیرضا اخوان صفار
دانشجوی دکتری مهندسی مکانیک آزمایشگاه تحقیقاتی خستگی و شکست، دانشکده مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران
مجیدرضا آیت الهی
استادعضو هیات علمی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه علم و صنعت ایران
سینا رستگار
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی هوافضا آزمایشگاه تحقیقاتی خستگی و شکست، دانشکده مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران